Duru 32 aylik...

20 aylikken kisa sureligine basladigimiz Dubai macerasina geri donusumuzde Durucugun biraz daha buyumus olmasi bana biraz daha guven verdi.

Biraz daha buyumus cocuk demek,dislerinin cogunun cikmasi demek ve daha az ateslencek daha az hasta olacak demekti.Bu guvenle geldigimiz Dubai'de Duru ile yaptigimiz en faydali aktivite "cocuk parklarina gitmek"ti.

Dubai'de cocuk parklari temiz,guvenli ve zeminin kum olmasi nedeniyle gayet saglikli gozukuyor.

Burada krese baslatma kararim onun İngilizce ogrenmesini  ve yasantisinin disipline girmesini istememle oldu.
Okul macerasi 1 ay kadar kisa surdu.Dubai'de kreslerde yariyil tatili var maalesef.Turkiye'de olsa kisin ortasinda calisan anneler cocuklarini nereye birakirdi kimbilir.Ama bizde de tam alismaya baslayan Duru icin 2 hafta verilen ara,basa donmek oldu.Basa donmek demek her sabah okula giderken aglamak,cikarken aglamak oluyordu.

Cok sosyal oldugunu bildigim kizim, hic dilini anlamadigi okul hayatinda zor katilim sagladi,biraz geri planda kaldi.Bu da bende bazi soru isaretleri getirdi.Kendi diline hakim olmadan, kendi dilinde ozguvenini kazanmadan yabanci bir dilde onu zorlamak ne kadar dogru idi.Yani bu zorluk onun ozguveninde geriye feedbackler yasatabilirmiydi derken..Turkiyeden gelen akin akin misafirler bu soru isaretlerime son verdi.Onlar sayesinde Duru'yu okula gondermeme karari aldik.

Cunku bilinen bir gercek var ki evde misafir varken cocuklarin okula gitmesi bir problem;hele hele okula daha alismamis bir cocugunuz varsa bu daha da buyuk bir problem.Ama 2 yas cocugunuz varsa herseyi goze alip okul hayatina baslatmanin soyle de bir yarari var: O farkinda olmasa da cok guzel paylasimlar yasiyor ve İngilizce sarkilar, İngilizce kelimeler ogrenmeye basliyor.Bu da madalyonun obur yuzu..